Kör sokak lambasının altında, gecenin koyu karanlığına karışan gök mavisi araba tam karşısındaydı. İşte bu annesini almayan arabaydı. Her yanına dikkatlice baktı. Plakası bile silik hatırasındaki eksik parça gibi görüntüyü tamamlıyordu. İçindeki acabayı dinlemek bile istemedi. Bu oydu, intikamını alıp sonra dönüp arkasını karanlığa karışacaktı.
Usulca elini arabanın kaportasında gezdirdi. İpeksi bir kumaşa değer gibi keyif vericiydi. Aynalarına baktı, tertemizdi. Bir gün böyle bir araba alacak kadar zengin olacağını düşündü.
