Müzeyyen Çelik Kesmegülü öyküleri insanı derin bir perspektiften ele almaktadır. Hırsızlar, köylüler, âşıklar, kavuşabilenler, kavuşamayanlar, aile babaları, bebekler ve hatta bir embriyo, öykülerin kahramanı olur. Bir Tekel dükkânına da uğrar, bir cinci hocanın dizinin dibinden de geçer. İhtiraslardan beslenir, dipsiz ezginliklerle boğuşur. Hayatın olur olmaz durumlarını farklı gözlerden görmekte ve taşra, şehir yaşamı, ev gibi mekânlarda dönüşen insanı ortaya çıkarmaktadır. İnsan hâllerini bazen fantastik bir dünyayla iç içe vermekte, zaman zaman distopik denemeler yapmakta ama bir ayağını gerçekten hiçbir zaman kaldırmamaktadır. Ele aldığı konularda geçmişten kopmaz, geleceğe bakar ama en çok çağına tanıklık eder. Mitler, inanışlar, ideolojik tavırlar, anlık değişen hayatlar ve toplum eleştirisi her öyküsünde rastlanan unsurlardır. Sade, ağdasız, günlük yaşamdan bir dil tercih eder. Kısa, kesin ve net çizgilerle anlatımını zenginleştirir.
