"Martin Luther King'in Birmingham Cezaevinden Mektup'unun geleneğinin izinde ilham verici bir otobiyografi."
-Maureen Corrigan, National Public Radio
Howard Zinn bu kitabı:
İkinci Dünya Savaşı'nda bir bombacı olarak yaşadıklarını ve ölen binlerce insanı anlatmak için... birkaç kişinin elinde muazzam bir servet varken dünyada milyarlarca kişinin aç, hasta, evsiz olduğu gerçeğinden yola çıkarak sınıf bilinci oluşturmak için... eşit adalet kandırmacasının maskesini düşürmek ve teröre karşı savaş diyerek yaratılan histeriye karşı çıkmak için... yazdı. Yaşadıkları onu umutsuzluğa yenik düşürebilirdi, fakat Zinn, ona bütün bunların karşısına dikilecek kuvveti veren dürüst bir umutla yazdı.
"Umutsuz olmaya hakkım yok. Umutta ısrarlıyım. Bu bir duygu evet. Ama mantıksız değil, insanlar duygulara saygı duyarlar, ama ille de nedenler isterler. Devam etmek için nedenler, teslim olmamak için, kendilerini konfora ya da umutsuzluğa kaptırmamak için kanıt isterler. Nedenler olduğunu söyledim. Kanıtlar olduğuna inanıyorum. Ama bunlar o gece Kalamazoo’da bana soru yönelten kişiye gösteremeyeceğim kadar çok. Bir kitap dolduracak kadar çok."
