Bu masal hem büyüklere hem küçüklere…
Uçlarından eksilen bir dünyada, herkesin çevresini yüksek duvarlarla çevirip kendi alemine gömüldüğü bir zamanda, ortak yaşam kurmayı anlatıyor. Hayvanların mal değil yoldaş olduğu bir dünyanın hayalini kuruyor. Cesareti, güveni, eve dönmeyi, konu ediyor.
‘’Efsaneye göre zamanında herkes herkesi anlayabilirdi. Herkes; yani saksağanlar, arılar, bitkiler, atlar, keçiler, kurtlar…
Fakat bir kere diller karışınca ne hayvanlar insanları ne insanlar hayvanları anlayabildi bir daha. Bütün kavimler dünyanın dört bir yanına dağılıp kendi dillerinde ve sadece kendileri gibi olanlarla başladı konuşmaya.
Dünya oldu adete bir sürü geçit vermez ada… ‘’
