"Bir yürüyüş vardı, bilinmeyen adreslere yapılan bir yürüyüş. Yaralı, gönülleri kırık, yüzleri ışıksız insanlar akın akın katılıyorlardı yürüyüşe. En önde yalın ayaklı, parçaları tifitklenmiş, kirli pantolonlu, paltolu Dert Baba, onun arkasında tekerlekli sandalyelerde oturanlar gidiyorlardı. Koltuk değnekliler onların arkasında, takma elli, takma bacaklılar onları izliyorlardı. Sağlamlar hala çok gerilerde, sürünerek geliyorlardı.
Resul uyandığında İstanbul'da yeni bir sabah başlıyordu."
