Bazen çok ister durursun ya hani. Bazen de o istediğin eğer olmasa sanki dünya tersine dönecek sanırsın. Ama öyle bir zaman gelir ki... Ve o istediğin öyle bir olur ki... Olur olmasına ama: “Tam da senin istediğinin, tam zıddı olur.”
Ve o andan itibaren, başlar her şey üst üste gelmeye. Bu hâllerin ardı arkası kesilmez bir türlü, dertlerin bini bir paradır artık; sırameşeler gibi gelmeye devam eder her şey. Bu hâller, insanı öyle bir hâle getirir ki: “Kendimi boşlukta hissediyorum! Hayatta hiçbir şeyden lezzet alamıyorum! Ölü gibiyim şu hayatta!” dedirtir.
“Ve bir teselli, bir çıkış, bir kapı, bir anahtar ararsın girdiğin bu çıkmaz sokakta. İşte o anahtar, bu kitabın sayfalarında...”
