Hayatının tamamını sirkte gösteri maymunu olarak geçiren Toben’ın en büyük hayali özgür olmaktı. Onun düşüncesine göre özgür olan tek şey insanlardı. Bu yüzden her zaman insan olmak istemişti.
Şiddet gören Toben bir sabah uyandığında insana dönüşmüştü. Eline geçen bu şans ile kendini sokağa atmış, insanları incelemeye koyulmuştu. Acaba insanlar Toben’ın düşündüğü gibi miydi? Onlara her zaman hayranlıkla bakmış, hatta bunca zamandır insanlara tapmıştı. Gün geçtikçe yavaş yavaş insan olmaya başlamıştı. Bu hikâyenin sonunda Toben’ın insanlar hakkındaki düşündükleri doğru muydu? Yoksa insanlar düşündüğünün tam tersi miydi?