Zemahşerî’nin el-Keşşâf’ı, özellikle dil bilimleri açısından kendinden sonraki tefsir çalışmalarını derinden etkilemiş ve gelenek oluşturmuş eserlerdendir. el-Keşşâf üzerine 300’den fazla şerh ve haşiye kaleme alınmıştır. Teftâzânî’nin el-Keşşâf şerhi, eser üzerine yazılan şerh-haşiye geleneğinin en etkili eserlerinden biridir. Daha sonra Seyyid Şerîf el-Cürcânî (ö. 816/1413) tarafından Teftâzânî şerhine eleştiri sadedinde yazılan şerh, el-Keşşâf şerh-haşiye geleneğine ivme kazandırmıştır. Sonraki şerhler büyük oranda bu iki eserin etkisi altında kalırken haşiyelerin ise tamamına yakını bu iki şerh üzerine yazılmıştır. Haşiye sahiplerinden kimi Teftâzânî’yi kimi de Cürcânî’yi desteklerken, diğer bir kısmı iki şârih arasında hakemlik rolünü üstlenmiştir.
Ali Kuşçu’nun Hâşiyetü Ali Kuşcî alâ Şerhi’l-Keşşâf li’t-Teftâzânî adlı bu eseri Teftâzânî şerhi üzerine yazılan haşiye literatürünün ilk örneklerinden biridir. Ali Kuşçu, Teftâzânî’nin şerhine mukaddimeden Bakara sûresinin 2. âyetine kadar haşiye yazmış ve Cürcânî’nin eleştirilerine cevap vermeye çalışmıştır.
