“Bir insan kilitli olmayan, ama içeriye doğru açılan bir kapıyı boyuna itiyor, çekmek aklına gelmiyorsa, odada hapistir.” -Ludwig Wittgenstein Hem karmaşıklık hem de basitlikte aramalısın bu kitabın özünü… Sabra ihtiyaç var, zekâya ihtiyaç var, bildiklerinden sıyrılmana ihtiyaç var anlamlandırmak için… Kendim olmak istiyorsam sırrı seçimlerimde aramalıyım. Önce genişlemeye, büyümeye ve “Bir” olmaya izin vermeliyim. Binlerce yılın kalıntılarıyla özgürce karar alabileceğimi sanıyorsam dünyanın en karmaşık sanrısı içerisindeyim. İçimde bir şahit var bu sanrıyı yaratan. Ve izlerken öyle bir bağlanıyor ki kendine, gerçekliğin yakınından bile geçme şansına sahip olamıyorum. Gördüklerim mutluluklarımı, acılarımı, heyecanlarımı, endişelerimi, şaşkınlıklarımı, sevinçlerimi ve üzüntülerimi yani duygularıma olan bağımlılıklarımı içeriyor. Böyle biliyorum iyiyi ve kötüyü… Hepimiz sebep sonuç ilişkilerinin toplamı olan bütünün bir parçasıyız. Öngörülemeyen bir şekilde büyüyen, genişleyen ve hatta büyümesini durduramayan bir kâinat... Seçimlerimiz konusunda düşündüklerimiz, arzularımıza ve acılarımıza olan bağımlılığımızla hayat boyu esaretten farksız. Görevimiz bu kölelikten kurtulmak olmalıdır.
