Osmanlı İmparatorluğu’nun son, Cumhuriyet döneminin ise 1940’lara kadar olan döneminin İç Anadolu’sunun, Zara’sının, kitaplarda değil, insanların zihinlerinde, yüreklerinde, hatıralarında yazılı, içten, özlü, mizahi tarihi…
Bahtsızların, felek vurgunlarının, zalim kaderin sillesinden kurtulmak için arkalarına bakmadan gidenlerin, onların ardından gözyaşı dökenlerin, tüm bunlara rağmen özledikleri güzel günlere kavuşmak için çok uzak dehlizlerde de olsa titrek bir mum ışığının parladığını görenlerin ya da gördüklerini sananların hikâyeleri…
Zara ağzına özgü sözcük ve deyimlerle harmanladığı pırıl pırıl üslubuyla gençliğinin, çocukluğunun en nadide hatıralarını satır satır işleyen Kirkor Ceyhan, öykülerinde Anadolu’ya özgü sözlü anlatı geleneğini yazılı bir tanıklığa dönüştürürken, gerçeklerle barışık realist bir edebi patikada ilerliyor. Bunu yaparken de ailesi ve çevresiyle sınırlı kalmamaya, yeni pencerelerden döneminin ulusal ve uluslararası meselelerine açılmaya özen gösteriyor.
