Zaman, hiçbir ayna gibi kalbinizde kırıldı mı?
Ben’in yollardan başka bir şey olmadığını anlamış mıydınız, dağ gibi bir sözsüzlük aranızdayken?
Kahir Temimoğulları, kalbimizi geçmişimizle birlikte okuyan bir şair; o, güldeki ‘huruc’u, ‘mutluluk’un ‘Lu’sunda arayan bir şair!
Söz’ü aşan anlamı yazıyor, tıpkı anlamı aşan söz’ü yazdığı gibi…
O yüzden hatırası dil’de yok!
O yüzden ‘ben ve sen’ arasında yalnızım, diye sesleniyor Zaman’a!
İşte o yüzden şair, o!
