Onlar beş kan kardeşti. Hayatın kendilerini nerelere sürükleyeceğinden habersiz geçti çocuklukları. Kaderlerine ve kederlerine bakmadan sarıldılar birbirlerine. Yıllar sonra dört kişi kalacaklarını bilmeden.
Çepo çocukluk travmalarının gölgesinde doğduğu topraklardan kaçarken bir gün hiç beklenmedik bir haber aldığında artık her şey için çok geçti. Bambaşka bir yol seçmişti kendine ama şimdi hesaplaşma vaktiydi. Nergis kokulu topraklarına döndüğünde kâbuslarından kaçmaya çalışırken ne de çok şey kaybettiğini fark etti. Oysa o böyle olsun istememişti, tek derdi, içinde bir yerlerde halen ağlayan çocuğu susturmaya çalışmaktı.
Bu toprakların kanayan yarasına merhem olan, Kürt ve Türk kardeşliğini içten bir dille yaşandığı coğrafyadan anlatan, hayat kadar gerçek bir roman. Çepo, ezber bozan kurgusuyla dil, din ve ırk ayrımcılığına karşı kalplere dostluğu ve aile olabilmeyi aşılıyor.
