Osmanlılar Dönemi’ndeki düşünsel etkinlikler, Muktedir Epistemik Cemaat ile onun paradigmasının düşünce üzerinde yarattığı egemenlikten sıyrılmaya çalışan Muhalif Epistemik Cemaatler arasındaki çatışmalar tarafından şekillendirilmiştir.
İşte Remzi Demir’in Osmanlılar Dönemi’nde Muhalif Düşünce adlı bu yapıtı, altı yüzyıla yayılmış bu çatışmaya odaklanmakta ve Türk Düşünce Tarihi’ni sosyolojik bir açıdan okumaya çalışmaktadır.
Cumhuriyet Dönemi’ndeki gelişmelere de ışık tutan bu yaklaşım, “muhalefet olgusu”nun, demokratik bir yönetim ve hoşgörülü bir toplum anlayışının inşasındaki yerini vurgulaması bakımından da değerlidir.
