Öykü okumaya başladığım ergenlik yıllarında sürprizler yaşamak ne güzeldi. Gerçek hayatta zor yaşanan sürprizleri O. Henry'den öğrendim, hayatın doksan derece dönebileceği umuduna da o zaman kapıldım herhalde. On yaşımdayken öğretmenim Saime Hanımın verdiği, Varlık Yayınlarından çıkan Yanlış Tahmin kitabı sanıyorum okuduğum ilk O. Henry öykülerini içeriyordu. Asıl adının William Sydney Porter olduğunu, alkolün onu 40'lı yaşlarının sonunda bu dünyadan alıp götürdüğünü öğrendiğimde ise şaşa kaldım. Bizi güzel sürprizlere alıştıran O. Henry'nin en acı şaşırtmacasıydı bu. Meraklanıp hayatını araştırdım. Meğer hapislere girip çıkmış, meğer küçücük yaşta annesini yitirmiş, meğer öykülerindeki neşeli hava hayatına değil düş gücüne aitmiş. Öykülerini çevirirken başka bir şey daha öğrendim: İnsanları çok seviyormuş, insanlara inanıyormuş, insanlara umudunu hiç yitirmemiş. Bunca yıl unutulmamasına, her kuşaktan okura hitap edebilmesine şaşmamak gerek. ZA
