Yüreğiniz içinize akmıyorsa,nasıl varacaksınız içinizdeki Sonsuz'a.Yüreğinizdeki yangın içinizi kül etmiyorsa aşkın varlığını nasıl izah edeceksiniz. Başkalarına doluyken,O'na nasıl taşacaksınız.Nasıl taşıyacaksınız aşkı,henüz kendinize bile yetemiyorken... Bedeli can bile olsa siz acıya yürüdükçe vuslat koşar size.Kemale doğru kanat çırpmaya başlar kalbiniz.Yüreğiniz bilmeye meylettiği vakit,tüm hakikatler anlayışınıza açıverir kapılarını. Aşk,sebepsiz yere titretmez yeryüzünü.
Ah! Şu İstanbul... Şu koskoca aşıklar şehri... Havası da suyu da bir başka sevdalı sanırsam... Bakışlarına hasret kaldığım halimi anlatır gibi, karla karışık yağmurlar bırakıyor toprağın alnına... Bir yanım sırılsıklam, bir yanım inceden eriyerek...
