Bir yanda budala, anlamsız, önemsiz, hastalıklı, herkese yarardan çok zararı dokunan, niçin yaşadığını kendi de bilmeyen, yarın nasıl olsa ölecek bir kocakarı; öte yanda yardım görmedikleri için boş yere sıkıntı çeken körpe güçler.
Kocakarıyı öldür, parasını al, sonra bu parayı tüm insanlığın yararına harca. Bir hayırlı ölüme karşı binlerce yaşam.
Kocakarıyı öldürdükten sonra paraya el sürmeden ruhundaki iç çelişkilerle savaş. “Ben kocakarıyı değil kendimi öldürdüm.” noktasına geliş.
Sonunda iyi yürekli, uysal Sonya’nın etkisiyle iç rahatı ve gönül ferahlığına kavuşma.
Suç ve Ceza, Raskolnikov’un kişiliğinde hasta insan ruhunu tüm ayrıntılarıyla gözlerimizin önüne seren, iç çatışmalarıyla bizi derinden etkileyecek bir yapıt. Dostoyevski’nin başyapıtlarından biri, belki de birincisi. Rusça aslından ve tam metin olarak Ahmet Ekeş çevirisiyle.
