Filozof ve edebiyat teorisyeni Mikhail Bahtin
(1895-1975), François Rabelais ve Ortaçağ-Rönesans Halk Kültürü’nde, gülmece ve halk kültürünü, özellikle de Rabelais’nin (ö. 1553) Gargantua ve Pantagruel’inde betimlendiği haliyle karnavalları inceliyor. Her ikisi de devrim döneminde yaşayan Rabelais ve Bahtin için karnaval, dünyeviliği ve grotestk oluşuyla otoritenin ve resmi kültürün sembolik olarak yıkıma uğratılmasıdır.
Kitap, romanın şiirselliğine bir katkı olduğu kadar, Rus devriminin Stalinci ortodokslukta yozlaşmasının üstü örtülü bir kınanışıdır da. Bu nedenle 1930’da yazılmış olsa da, ancak 1965’te yayımlanabilmiştir.
“Bahtin, François Rabelais’de dünyayı kendi toplumu için yorumluyor. Bu anlamda bir meseller ve rehber kitap olduğu söylenebilir.”
-Michael Holquist
“Karnaval söylemi toplumsal ve siyasal bir protestodur.”
-Julia Kristeva
“Bahtin’in eserleri metin ve dünya arasındaki ilişkiye dairdir; ona göre metin sürekli olarak dünyanın bir modelini oluşturmaya çabalar.”
-Tzvetan Todorov
