Gözleri bir kitabın ön sözüydü, gerisi ise hikâye...
Uzaktı artık adın bana ve ölümün diğer adıydı ayrılık. Besmeleyle başlamışken bu aşka, son nefeste şahadet getiremeyip, şeytanın imanını çalması gibiydi bu aslında! Anlatılması çok zor bir histi. Ötesi yoktu. Ne şarkılar anlatabilirdi içindeki acıyı güftelerin yetersiz kaldığı o makamlarda ne de merhem olabilirdi hiç kimse, derdine derman olabilecek iki çift söz söyleyip yaranı sarabilmek adına…
Kısacası tatlı bir esintiydi sol yanıma değen sevdan. Tüm şiirlerimin özeti, özlemenin bendeki adı ve yüreğimin ise tek aciz kaldığı!.
