Bu ikinci ciltte, ilkel takastan en sofistike kapitalizme varana kadar o da dahil olmak üzere, mübadele oyunlarının bütününü çözümlemeye uğraştım. Mümkün olduğunca dikkatli ve yansız bir betimlemeden yola çıkarak, düzenlilikleri ve mekanizmaları kavramaya, bir tür genel iktisat tarihi (tıpkı bir genel coğrafyanın olması gibi), eğer başka diller tercih edilecek olursa, bir tipoloji veya model ya da hiç değilse, bazı anahtar kelimelerin, bazı aşikâr gerçeklerin anlamını saptamaya ehil bir gramer yakalamaya çalıştım; ama bu genel tarihin tam bir kesinlikte, öne sürülen tipolojinin kestirip atan, özellikle tam olan bir yapıda olmasını, modelin matematikselleştirilmesini ve sağlamasının yapılabilmesini ve gramerin sanki zaman ve mekân içinde böyle bir dil varmış ve aynı kalmış gibi bize bir dilin veya bir ekonomik söylevin anahtarını vermesini de hiç istemedim. Kabacası, eklemlenmeleri, evrimleri ve bundan hiç de az olmamak üzere, geleneksel düzeni ayakta tutan muazzam güçleri, JeanPaul Sartre’ın sözünü ettiği “atıl şiddetler”i tanıyabilmek için anlaşılabilir hale getirme çabası söz konusu oldu. Demek ki toplumsalın, siyasalın ve ekonomiğin kesişme noktalarındaki bir incelme.
