Belki akıllarına gelir benim burda olduğum. Gelir de, bu karın, tipinin ağzından kurtarırlar beni. Kurtarmaları gerek... Yoksa bu soğuğun ucunda bir insan, bir can var donacak. Bilmezler mi bu kışta kıyamette obrukta kalanın sağ çıkmayacağını? Bilirler bilmesine ya gene de bu kışta değil obruğa gelmeyi, adımlarını bile atmazlar dışarı. Ben olsam ben de atmam... İçinde soluk taşıyan hangi canlı kalkar da şu zamanda adım verir tipiye. Adım şanım bekçi de olsa köküm Yörük. Ölsem de kime gam. Dünyadan bir Yörük kökü daha eksilir...
