1999’da yayımlan bu roman, 2000 yılının en iyi üç kitabından biri olarak bellirlenmiş olup 2001 yılında da II. Mehr Festivali’nde yayımcılar tarafından yılın en iyi yedi kitabı arasında yer almıştır.
Tahran’ın eski mahallelerinden Paris’e kadar devam eden bir yaşamın acı tatlı olaylarının ilginç ifadelerle anlatıldığı bir roman
Romanı çekici kılan unsurların başında romanın üslubu, akıcılığı ve tarzı gelmektedir. Yoğun bir bilinçli okuyucu kitlesi yanısıra genel okur kitlesine de sahip olup her iki kesim tarafından da sevilmiş ve en çok satan romanlar arasında yer almştır. Kitap, Benim Birim, Onun Biri, Benim İkim, Onun İkisi diye yirmi iki bölüme kadar devam etmektedir. Bahsedilen ‘O’ karakter olan Ali; Ben ise yazardır. Yazar kitabı bir Ali’nin ağzından bir kendi ağzından anlatmaktadır. Yazar ve karakter Ali, roman boyunca tartışma halindedir. Romanın son bölümü olan Onun Beni bölümünde ise yazar, hikâyeye girer.
Alıntı
Ali narları atarken kesik kesik bağırıyordu. “… İnsan… gönlü… de… nar… gibidir… doğrudur… İyice sıkmalısın… doğrudur… Suyu da… hoştur… doğrudur…” Ağlayası geldi. Duvardaki kana benzeyen nar suyuna baktı. “Ama… ama insanın gönlünü parçaladıklarında artık su çıkmaz, kan çıkar. Buna rağmen güzeldir…”
