Yüz yüze yaptığımız görüşmelerde büyük nezaketle kendilerini, ailelerini,komşularını anlattılar. 1950’lerden sonra geçen zaman içindeki Koşuyolu onların diliyle yeniden canlandı, ete kemiğe büründü. Ülkede yaşanan değişimlerin, yeniliklerin mahalleye düşen izleri görünür hale geldi. Soruları cevaplayan Koşuyoluların heyecanı cümlelere karışıyordu. Kimi çocukluğunu geçmiş zamandan geçip çıkarmıştı, kimi ilk gençlik uçarılığını, kimi kaybettiklerinin acısını. Dökülen gözyaşları acıdan, hüzünden ziyade hasreti ve özlemi taşıyordu.
