Suçluluk Duymadan Saçını Süpürge Etmeden Yetersiz Hissetmeden
Evdeki ergenlerimden en çok duyduğum cümleyi sorsalar bir saniye bile düşünmeden “Hiç kasamıycam şimdi!” diye ce-vap verebilirim. 3 yaşındaki kızım henüz (!) bu tabiri kullan-maya başlamadı ama eminim çok yakın bir zamanda ağabey-lerinden –tıpkı rövaşata atmayı öğrendiği gibi– bunu da kopya edecektir.
“Oğlum dişlerini fırçala”, “Oğlum dedeni ara”, “Oğlum çantanı boşalt”, “Oğlum ödevlerini bitir”, “Oğlum marketten süt al” benzeri tüm taleplerimin cevabı: “Hiç kasamıycam şimdi!”
Elinizdeki kitabın orijinal adı: I Don’t Know Why She Bot-hers: Guilt Free Motherhood for Thoroughly. (Evet ben de sizin gibi bu ismi fazlasıyla uzun buldum) Kitabı okurken hem çok eğlendim hem de bazı yerlerinde Türkçeye çevirdiğimizde so-run yaşar mıyız diye düşünmeden de edemedim. Pekala, bir itirafta bulunacağım; kitabın bazı yerlerini sansürledim. (Bir yayıncı olarak bu ülkede kariyerimi devam ettirmek istiyorum çünkü) Fakat merak etmeyin, tüm edit aşamasında kitabın ana fikrine ve ruhuna sadık kaldım.
Kitabın yazarı Londra’da yaşayan üç çocuklu, kendi deyi-miyle orta sınıf bir anne. O kadar samimi, o kadar çarpıcı ve dürüst bir anlatımı vardı ki yazarıyla arkadaş olmak istedim. Hani şöyle iki anne buluşup kahve içsek ve dertleşsek fena mı olurdu! Ama yanlış anlamayın, öyle her anneyle arkadaşlık etmeye çok meraklı değilim, ‘çok kasmayan’, ‘eğlenceli’ anneleri seviyorum ben.
‘Çok kasmayan’ demişken, kitabın Türkçesine isim koyma sürecimizde epey zorlandık. Hem kitabın orijinal ismi çok uzun olduğu için hem de iki kelimeyle derdimizi anlatmak istediğimiz için uzun bir süre başlık konusuna kafa yorduk. “Tek cümleyle ne diyor bu kitap bize?” diye düşündüm ve o anda bizim oğlanların meşhur ifadesi geldi aklıma: “Kasma-yın” diyordu kitap özetle. “Ey anneler; henüz lohusayken çocuğumu hangi anaokuluna yollasam diye düşünmeye başlıyor, süt sağma makinelerinden çıkan sütlerinizi gram gram ölçüp dertleniyor, çocuğuma organik gıda yedireceğim diye kendinizi heder ediyor, çalıştığınız için kendinizi mütemadiyen suçlu hissediyor ve annelikle ilgili daha bir milyon şeyi dert edip anneliğin keyfini ve doğallığını kaçırıyorsunuz ya, yapmayın bunu” diyor kitap.
Annelik, santimle milimle ölçülecek, her ânında en mükemmel şekilde hareket edilecek, her sorunda suçluluğun dibine vurulacak bir kariyer değil. Annelik, hayatın olağan akışında geliştiğinde, arada afallayıp topalladığınız, meşakkatli ama müthiş keyifli, kendiniz gibi olduğunuz ve ‘çok kasmadığınız-da’ tadını çıkarabileceğiniz doğal bir süreç.
Şimdi güzelce arkanıza yaslanın, rahat bir nefes alın, çayınızı, kahvenizi ya da sütünüzü artıran içeceğinizi yanınıza alın ve hem kitabın hem de anneliğin keyfini çıkarmaya bakın.
‘Çok kasmayın’.
Selcen Gür
