Edebiyatın “modern dünyamızdaki” yerini savunmak için çarpıcı, bir bayrak gibi dalgalanan, saldırgan, mücadeleci ve hatta biraz da tahrik edici bir başlık seçtim. Hakikaten günümüzde bazılarımızın -belki de öğretim üyesi meslektaşlarım, erkek ya da kadın yazar dostlarım ve her türden okurlarımın bile- edebiyatın değeri, gücü, faydası ve geleceğine dair kuşkuları olduğunu hissediyorum. Bu güvensizliği birkaç kelimeyle özetleyeceğim: edebiyat artık kazandırmıyor ya da artık eskisi gibi kazandırmıyor.
Pazar kurallarının egemen olduğu bir toplumda insan kaçınılmaz olarak şu soruları sormaya başlar: Bir yatırım aracı olarak edebiyatın değeri nedir? Daha da ileri gidersek: Okumanın getirisi nedir, okuma için yapılan yatırımın karşılığı ne olabilir? Zira okuma zaman alan bir süreçtir, hem de çok zaman; yazmak ise daha da fazla.
Fakat edebiyat karşılığını verir!
“Gerçek hayat, nihayet keşfedilip açıklığa kavuşturulan hayat, dolayısıyla dolu dolu yaşanan tek hayat, edebiyattır.”
