Sabahleyin Simon uyandığında çocuklar hala uyuyordu. Karısı, komşuya ödünç ekmek istemeye gitmişti. Yabancı eski gömlek ve pantolonu giymiş, yalnız başına kanepede oturuyor, yukarı bakıyordu. Simon: "Bak dostum," dedi. "İnsanın karnı aş ister, vücudu da giyecek. Hayatta kalmak için çalışmak zorundasın. Ne iş bilirsin?" "Hiç bir iş bilmem." Simon şaştı. "İnsan istedikten sonra herşeyi öğrenebilir," dedi.
