Betigül tüm toyluğu ve hırslarıyla kocasını kendi seçmişti. Genç kızın çiçekleri gelmiş, zarif gelinliği hazırlanmış ve yaşadığı aşk masalının mutlu sonla bitişine çok az kalmıştı. Evleneceği gün annesi onu kenara çekip, “Yuvayı dişi kuş yapar,”; babası “Artık senden kocan sorumlu, onun sözünden dışarı çıkma,” dedi. Betigül o gün ailesine, dostlarına ve en çok da kocası Tayfun’a güvendi ama gerçek hayat zordur, acı çekirdektir! Düğünü güzel bitse de karışık bir hikâye onun için henüz başlamıştı! Vücuduna kurşunlar isabet etse bile yaşamaya devam eden insanlar da vardır… Kötü sözlerle, çirkin davranışlarla delik deşik olup ölen kadınlar da... İşte Betigül aslında her ikisiydi. Artık kadın olmanın sınavını tek başına verecek, kendi kurtuluşu için mücadele edecekti!
