Ahmet Baysal’ı amcası İzzet Baysal’ın iş hayatında ve kurduğu vakıftaki sağ kolu olarak tanıdık. Ancak bilinmeyen bir yönü daha vardı Ahmet Baysal "kalemine sağlam" bir yazardı. Vakfın çalışmaları sırasında vakfı anlatan bütün kitaplarda "Kalemini konuşturmuştu." Onun Galatasaray Lisesi’nde başlayan hikâye yazarlığı 30’lu yaşlarına yaklaşırken gün yüzüne çıkmış, ancak ondan sonra mücadeleli sanayicilik hayatı sırasında tozlu raflarda kalmıştı. Yine de "kaleminin gücünü", amcasının fabrikasında üretimi koruma mücadelesinde kullanmadan yapamamıştı. Ahmet Baysal belki kendisine iş olarak mühendisliği seçmemiş olsaydı, Galatasaray Lisesi’nin sıralarından yetişen bir çoğu gibi bugün ülkenin çok okunan yazarlarından biri olabilirdi. 50 yıl sonra tekrar gözden geçirdiği bu kitaptaki hikâyelerini okuyunca siz de anlayacaksınız ki, Ahmet Baysal Bolu’nun yetiştirdiği hayırseverlerden biri olduğu kadar yazdıkları bir solukta okunacak yazarlardan biridir. Ahmet Baysal’ın erken yaşlarında, ustaca örüp akıcı bir üslupta kaleme aldığı hikâyelerinde 1950’li yıllardan günümüze kesitler yansıyor.
