"Sevgili Özgüvenim! Lütfen evine dön. Seni çok özledim. Söz veriyorum, bir daha hiç ayrılmayacağız."
Kadınlar hür doğar. Sonra, yaşarken bir şeyler olur ve kimisi bu kadınların, bir sele kapılıp ‘öyle inanarak’, ‘şöyle kendini adayarak’, ‘böyle delicesine’ akar durur. Neyse ki, kimi dramatik sürprizler işe yarar da, yeniden özgürleşir kadın. Kendi yolunu bulur. Ve dünyanın en güzel kadını olur.
Bağdat Caddesi’nin en güzel kızı, yıllar sonra incinmiş gururu, gri eşofmanı, dip boyası gelmiş saçları, ayva göbeği ve yanlardan pırtlayan yağlarıyla dönmüştü Cadde’ye. Ama kendini toplaması uzun sürmeyecek, bir kuaför seansı, alışveriş turları, eski dostlarla kabarık hesaplı birkaç buluşma ve kimi cazip flört girişimleri sayesinde tastamam dirilecekti. Ah, yakışıklı mı yakışıklı bir Golden olan Hope’u da unutmayalım. İşte Yasemin’in yeni hayatı! Peki her şeyin bu kadar mükemmel gitmesi mümkün mü? Elbette hayır. Pişmiş tavuğu dahi kıskandıracak hadiseler pusuya yatmış, Yasemin’i bekliyor. Gelip geçen kocanın türlü biçimlerde unutturduğu 'ihtiras', pek ihtimal verilmeyen, hazırlıksız zamanlarda Bağdat Caddesi Güzeli'ne kendini tekrar hatırlatacak. Ve yeniden keşfedilen aşk,Yasemin'i kollarından tutup epeydir ayrı kaldığı özgüvenin duvarına şöyle bir çarpacak. Ki, iyi de edecek. Bağdat Caddesi Güzeli boyunca Yasemin, gözlerimizin önünde dünyanın en güzel kadınına dönüşecek, dönüşmek isteyen kadınlara da ilham verecek.
