Hikâyeler Biter, Ama Hayat Kaldığı Yerden Devam Eder.
İçimde yanan ateşin kibriti sen… Dilime dolanan türkünün ezgisi sen… Ağlıyorsam bil ki sebebi sensin… Suskunsam bil ki senin yüzünden…
Bağlanmıştı görünmeyen iplerle kaderlerimiz. Bir kitabın içinde yaşayan birbirinden habersiz kahramanlar gibiydik. Hikâyelerimiz asırlar öncesinden anlatılagelen…
Oysa bir an başımızı çevirsek göz göze gelebilirdik… Kulak verip dinlesek aynı şarkıyı duyabilirdik… Uzatabilseydik ellerimizi biraz, birbirimizin yalnızlığına değebilirdik…
Sustun… Sustum… Öldün… Öldüm…
Aynı hikâyede kesişti yollarımız. Sen güzel bir başlangıçtın, ben mutlu bir sondum…
