İnsana ve doğaya ait olan her şey kendine yeni bir ifade alanı yaratıyor Kör Islık’ta. Eyüp Tosun, mekânla birlikte hareket eden duygulara, seslere ve karakterlere hayat veriyor. Kör Islık, beklemenin de varmak olduğunun altını çizen bir ilk kitap.
“Mekan benim kıyafetim gibi. Merdivenlerin eskiyen yanlarını bile bilirim. İnsan nereye basarsa orası kıymetli oluyor. Yara da öyle, nerene gelirse orası kıymetli. Şifa. Metruk dil. Yabancılık. Kesik bir dil türetti modern hayat. Dili- miz yaraymışçasına eksiltili sözcükler. Islıklar körleşti. Hatırlamak namümkün! Hepinizin öksürüşünü biliyorum. Ses dalgalarınız ciğerinizi ele veriyor. Beton sevmeyin, mezarda bile! Çünkü yılan ve haşere için engel yok, korkmayın. Ölüm. Herkese eşit. Sabır, yok kimsede!
