Heykeltraş Adolf von Hildebrand ilk baskısı 1893 yılında yapılan bu çalışmasında, Klasik anlayışa bağlı kalarak 19. yüzyıl Almanyası’nın Romantizmine açıkça karşı çıkar.
Hildebrand heykeltraşın amacının biçimin taş kütleden kendini kurtararak ortaya çıkmasını sağlamak olduğunu savunur. Bu açıdan Michelangelo’nun öğrencisidir. Hakikat kendini biçim olarak ortaya koyar. Konu ikincil önemdedir. Bu açıdan da 20. yüzyıl Modernizminin biçimci estetiğini etkiler.
“Sanatçının etkinliği, görme ve dokunma yetileri başta olmak üzere, yetilerini kendisine bir uzam algısı sağlayacak biçimde daha fazla geliştirmekten ibarettir.”
“Günümüzde sanatın rölyef biçimine büründüğüne pek ender tanık oluruz. Modern insan için heykel halka açık bir meydanın ortasına dikilmeye mahkûm, çevresinde dönülebilecek bir figür demektir.”
