İlk Türk kadın yazarlarından ve Osmanlı kadın hareketinin öncü isimlerinden, tarihçi ve devlet adamı Ahmed Cevdet Paşa’nın kızı Emine Semiye Hanım; başta kadın ve çocuk meseleleri olmak üzere çeşitli konulardaki yazıları, siyasî ve sosyal faaliyetleri, seyahatleri ve dönem hakkında ipucu veren mektuplarıyla, II. Meşrutiyet’in hemen öncesi ve sonrası kadın matbuatında adını duyurmuştur. Kadriye Kaymaz, ablası Fatma Aliye’nin gölgesinde kaldığına ve yeni Türk edebiyatı tarihindeki kayıp yerini alması gerektiğine inandığı Emine Semiye’nin kişisel macerasının peşine düşüyor ve bir kadın yazar olarak portresini ana hatlarıyla çiziyor. Emine Semiye’nin hayatı, yazarlığı, gazeteciliği ve siyasî kişi-liğinin incelendiği bölümün ardından, yazarın yedi romanı ayrıntılı bir biçimde inceleniyor. Yazarın eserleri, gazete ve kitaplardaki yazıları ve eski harfli yayınlarda kendisi hakkında yazılanlardan oluşan Emine Semiye bibliyografyası ise kitabın üçüncü bölümünü oluşturuyor. Emine Semiye’nin makalelerinden bir kısmı da diliçi çevirisi yapılmış haliyle okurun dikkatine sunuluyor. Bu monografi, yazarın hayatı hakkında dağınık halde bulunan malumatı bir araya toplamasının yanı sıra, Fatma Aliye ve Halide Edib ile temsil edilen iki nesil arasında nispeten gölgede kalmış yazarlardan Emine Semiye’nin şahsında devrin ruhuna ayna tutmayı amaçlıyor.
