Hepimiz telaşlardayız. Neredeyse gölgemiz bile bizi takip edemeyecek. O kadar yani! Üstelik çetele tutar gibi yaşıyoruz. Kaç yere gittik, ne kadar çok şey yaptık, kaç kişi tanıyoruz, ne kadar çok şeye sahibiz, ne kadar kazanıyoruz? Ardı arkası kesilmeyen bir “KAÇ”lar silsilesi içerisindeyiz. Oysa tam da bunu yaparken hayatın kendisini “KAÇ”ırıyoruz…
Hayatla rekabet halinde sürdürülen bir yaşamda ne kadar yol katedersek edelim, gidebildiğimiz mesafenin topu topu 40 santim olduğunu unutuyoruz: Beynimizden kalbimize kadar olan mesafe, sadece 40 santim…
Mucizeden bahsedenleri belli belirsiz, bıyık altından gülümseyerek dinliyoruz. Oysa bilmiyor muyuz ki bizler birer mucizeyiz. Öyle geniş bir ufuk ve öyle sonsuz olasılıklar var ki aklımızın alabileceği “KAÇ”lardan değiller.
