Mardin Eşiği' nde Türkiye'nin en arkaik Arapçası konuşulmaktadır. Bu özelliğiyle öteden beri araştırmacıların dikkatini çeken bölgede konuşulan Arapça, ses yapısı ve sözdizimiyle dikkat çekmektedir. Mardin Eşiği nispeten dağlık ve yüksek bir bölge olup Arapça bağlamında deyim yerindeyse bir dil adacığı oluşturmaktadır. Bedevilerin göç güzergâhlarından uzak kaldığı anlaşılan Mardin Eşiği' nde konuşulan Arapça, geçmişte Arapçanın diğer lehçeleriyle sıkı bir etkileşim içinde olmadığı gibi bu lehçelerin etkisinde de kalmamış, özgün yapısını koruya gelmiştir. Mardin ve çevresindeki köy ve kasabalarda konuşulan Arapça, hem Türkiye'de konuşulan Arapça ağızlar hem de yörede ve komşu ülkelerde konuşulan ve birçok araştırmacı tarafından Modern Standart Arapçaya yakın bir lehçe olarak görülen Kuzey Mezopotamya Lehçesi kapsamında önemli farklılıklar göstermekte ve kendine özgü özellikleriyle dikkat çekmektedir. Bu kitapta, Mardin'de konuşulan Arapça, sesbilgisi, biçimbilgisi ve sözdizimi olmak üzere üç ana başlık altında ele alınmıştır. Sesbilgisi başlığı altında lehçenin ses yapısı, biçimbilgisi başlığı altında kelime yapısı, sözdizimi başlığı altında ise cümle yapısı ayrıntılı örneklerle ele alınmıştır.
