Arabanın açık olan penceresinden sevgi dolu, dostluk dolu arkadaşlık dolu, adalet yüklü, umut yüklü bahar rüzgarları vuruyordu yüzlerine... İstanbul gibi kokan mevsimlerde, banarları müjdelercesine... İstanbul güzelliğinde bir yaşam diliyorlardı, bütün dünya kadınlarına... Bütün dünya insanlarına...
İstanbul gibi büyüleyen ilk ve son aşklarda buluşmak adına... Son bir kez daha baktılar sahil boyu... Güzelim İstanbul’a... İnsanın ruhunun özgür kaldığı dünyanın en şahane tek şehrine... Masalsı bir füsunla masal gibi, rüya gibi güzel yaşamlar dilenerek tüm İstanbul aşıklarına...
