Gürültülü ve karanlık bir tüneli anımsıyorum birden
üşüyorum, senin olmadığın bir evreni düşününce
bak, hemen yanı başımızda çocuklar öldürülüyor
çiçekler ezilip çiğneniyor, nice bahçeler üzülüyor
ne gözyaşları düşüyor toprağa, ne çileler çekiliyor
bu çetin kıyametlerin, kimsesiz mahşerlerin göbeğinde
bunca güzel olmak, senin için bile çılgın bir delilik sayılmalı!
ben ki şair Furkan Bulut!
yetmiş iki hançere boyun eğmeyip direndim de
mutlu bir yenilgiyle esir düştüm bir nazende güle!
