Merdivenlerden inerken terliklerinin sesi kapının ardından sokağa taşıyor, kelimelerin değdiği tüm nesnelere çarparak güçleniyor, sokağı ongun bir gevşemeye davet ediyor. Yazmaya çalıştığım hikâyelerin narin vücutlu kadınlarına meydan okuyan kuvvetli elinle açıyorsun kapıyı. Zilin bozuk olduğunu eğilip bükülmeden söylüyorsun. Dizlerinin altına uzanan kloş eteğini takip ederek içeri giriyorum, üst kata çıkıyoruz. Sen yürüdükçe kıvrılan, hiç de dar olmayan kalçaların, perdelerin gibi eteğini de havalandırıyor.
