Büyümek dediğin; alınganlıkları bırakmaktan, suçlamak yerine hayatının sorumluluğunu almaktan, soru sormaktan, dinlemeyi bilmekten, geçmişi kendine ayak bağı değil, başkalarının yolunu kolaylaştırıcı kırıntılar hâline dönüştürmekten geçiyor.
Büyümek dediğin; bir çocuğun elini tutup usul usul hayatı anlatmaktan, onunla oyun oynamaktan, cümlelerini ayna olarak kullanmaktan geçiyor.
Büyümek dediğin; çocuğun karşısında değil, yanında durana kolay. O zaman çocuklar anneleri de, babaları da, dedeleri de, nineleri de büyütür.
Büyümek dediğin, çocuklarla güzel…
