1821 yılında ilk defa yayımlandığında, içeriğinden dolayı edebiyat dünyasında fırtınalar kopartan “Bir İngiliz Afyon Tiryakisinin İtirafları”nda bir İngiliz beyefendisinin afyon bağımlılığı otobiyografik ve alabildiğine ayrıntılı bir dille anlatmaktadır. İtiraflar boyunca, De Quincey’le birlikte Londra sokaklarında gece gezintisine çıkar; çektiği acılara, gördüğü düşlere, kâbuslara ve halüsinasyonlara tanık oluruz. “Bir İngiliz Afyon Tiryakisinin İtirafları” yalnızca bir tiryakinin tuttuğu günlükten ibaret değil, aynı zamanda sanatsal yaratıyla bağımlılık arasındaki ilişkiyi ortaya seren bir metindir.
“Hayatın curcunasından uzakta, apayrı bir yerde durduğumu hissediyordum, sanki kargaşalar, telaşlar, kavgalar askıya alınmış, yüreğin gizli yükleri ertelenmiş, dinlenip toparlanmak için insani gayretlerin tümüne ara verilmişti. Yaşamın yollarında filizlenen umutlarla ölümdeki huzur uzlaşıyor, zihnin faaliyetleri durmak bilmiyor, tüm kaygılara rağmen derin bir dinginlik ortaya çıkıyordu; bu sakinlik hareketsizlikten değil, birbirine denk, kuvvetli zıtlıklardan, durmak bilmez hareketlerden, sonsuz uykulardan kaynaklanıyordu âdeta.”
