Anadolu toprakları yaralı bir kadın yüreği gibi türkülerde nefes aldı; alıyor...
Bir söz vardır: “İnsan bir yere gitmediyse, dünyayı kendi bulunduğu yer kadar sanır.” Ya da, “Kuyunun dibindeki kurbağa, gökyüzünü kuyunun ağzı kadar sanır.” diye. O zamanlar, Iğdır-Aralık arası kadardı benim de bütün dünyam! Çiçek deyince yalnızca orada açan çiçekleri, dağ deyince Ağrı Dağı’nı, savaş denilince de çocukların kendi aralarındaki kavgayı bilirdim. Ovada açan binlerce çiçek vardı oysa. “O kadar çiçeğin içinde laleler nasıl türkülere sindi?” diye de çok düşünmüşümdür.
