Bir ev resmi çizerken herkes masumdur
Resim bitince tutup yaralarını sarar herkes
Sarmaya gelirsek o biraz içli bir mesele
Kendime doğru dağılırken hep o aynı keder ;
Omzunu bir dostunda unutan adam
Der ki : hatırlamak ne acı !
Şimdi
Bana adını bağışlar mısın yaşamak ?
