Bir Suudi Kadının Uyanışı
“Suudi Arabistan’da bir kadının araba kullanması, ‘araba kullanmak’tan çok daha fazlası. Direksiyona oturabilmek, aslında hayatının da direksiyonuna geçebilmektir.”
Manal al-Sharif, Suudi Arabistan’ın Mekke şehrinde, 1979 yılında doğdu ve dindar bir toplumda, yoksulluk içinde büyüdü. Bilgisayar bilimlerinden mezun olduktan sonra, Suudi-Aramco petrol şirketi tarafından işe alındı ve krallıkta bilgi güvenliği alanında çalışan ilk Suudi kadın oldu. 2011 yılında, “kadın olarak araba kullanmak”tan hüküm giydi ve hapse mahkûm edildi. İki erkek çocuk annesi olan Manal, Oslo Özgürlük Forumu, Foreign Policy, Time ve Forbes tarafından alkışlanmış bir kadın hakları savunucusudur.
“Temsil ettikleri ruhsal ya da zihinsel acı, yaralanma anında oluşan fiziksel acıdan daha büyük olduğu için saklamak isteyebileceğimiz bazı izler vardır. Bir de aynaya her bakışımızda görmek istediğimiz yaralar... Onlar, geçmişimizden kalan değerli yadigârlardır. Benim yaralarım, onların oluşmasına sebep veren şeylerden daha güçlü olduğumu öğretti bana. Yüzümdeki yara izlerine her baktığımda, çocuklarımın bağırılmaktan, azarlanmaktan ve ihmalkârlıktan uzak, sevgi ve cesaretle dolu, mutlu bir yaşama sahip olmaları için yeni bir kararlılık hissederim.”
- Manal Al-Sharif
“Suudi Arabistan’da bir kadının araba kullanması, ‘araba kullanmak’tan çok daha fazlası. Direksiyona oturabilmek, aslında hayatının da direksiyonuna geçebilmektir. İstediğin zaman istediğin yere gidebilmek. İstersen saçında rüzgârın dolaşabilmesi, bir işe girmek, babanın, kocanın, hatta bazen küçük kardeşinin yazılı izni olmadan bir yerden bir yere gidebilmek. Direksiyona oturmanın sembolize ettikleri bunlardır aslen; kadının bir insan olarak kendi hayatı ile ilgili kararları verebilmesi... Bir dönem gözden düşen ya da düştüğünü sandığımız sekülerleşmenin neden önemli olduğunu anımsamak için Manal’ın hayatına tanıklık etmek önemli.”
-Nevşin Mengü
“Manal Al-Sharif’inki çok cesurca ve sonuna kadar haklı bir mücadeledir.”
-Hillary Clinton
“Esaslı ve ilham verici bir kitap.”
- O, The Oprah Magazine
