Geleneksel Osmanlı / Türk Müziğinde Öğretim ve İntikal
Osmanlı/Türk kültürünün dayandığı temel öğretim yöntemi, meşk’tir. Musıkîden hat sanatına kadar geleneksel estetiğin doğasını şekillendiren bu yöntem, aynı zamanda usta-çırak ilişkisi etrafında örülen toplum ahlâkının da aynası olmuştur.
Meşk, Osmanlı’dan Cumhuriyet’e sanatkâr kuşaklar arasındaki bilgi ve tecrübe aktarımını sağlayan bir kültür köprüsü özelliğini de taşır. Bu açıdan tarih boyunca toplumsal hafızayı temsil etmiş; sanatçıları ortak bir aidiyet duygusuyla kuşatarak, bütün geleneksel sanat türleri için âdeta bir harç ödevi görmüştür.
Cem Behar, kitabın bu genişletilmiş yeni baskısında, yeni bilgi ve belgeler eşliğinde, bugüne kadar basit bir pedagojik uygulama sayılan ve bu nedenle de kıyasıya eleştirilen meşk yöntemini geleneksel Osmanlı/Türk musıkîsi bağlamında farklı bir bakış açısıyla ele alırken, geleneksel meşkle pek de ilgisi olmayan şekil ve yöntemlerin Türk musıkîsi camiasında edindiği yerlere de değiniyor. Meşk’in tarihi, pratiği ve ahlâkı, dün-bugün ekseni üzerinde ilk defa bu detaylı araştırmayla günışığına çıkmakta.
