Munzur'un kızının Munzur'la kimi kez sesli ve sitemli kimi kez sessiz ve sitemsiz akan yazıları...
Yaşam karmaşası içinde, acımasızlığı, ihaneti, acıları, insani duyarlılıkları unutmadan insanca işliyor. Elif, ne yazarsa yazsın tüm yazılarında kıblesi insana dönüktür.
Adı gibi…
"İncecikten bir kar yağar
Tozar Elif Elif diye
Deli gönül abdal olmuş
Gezer Elif Elif diye"
Karacaoğlan'ın doğa sevgisini nakışladığı gibi o da en zor nakış olan insan nakışını sevgiyle işliyor… Bir Anadolu kadını gibi içten, doğal, katıksız, biraz isyan dolu ama umudunu taze tutan bir kalem… En karanlık yaşamları anlattığı öykülerde bile bir umut ışığı yakıyor.
-Yaşar Seyman-
