Sinirle ceketini alıp kapıdan çıkarken Gülay’ın sesi durdurdu onu. ‘’utku!’’
Arkasını döndü ve az önceki alaycı tavırlardan eser kalmamış kadının yüzüne baktı. ‘’Ne var?’’
‘’Bana aşık olma.’’ Bunu söylemek için geç kaldığının farkındaydı ama elinden gelen anca buydu. Fark etmeden de olsa aşık olması için elinden geleni yapmıştı kız.
Sinirle kapıyı çarpıp çıktı adam. Kapının arkasında birkaç saniye beklerken kendine lanet etti.
