Şair: Fuzûlî...
Sultan: Muhteşem Süleyman... Kudrette, iktidarda sultanlıkta zirve, bir şair; mahlası Muhibbî. Şehzadeleri ve yakın çevresiyle imtihan olan bir baba aynı zamanda.
Devir: Mimar Sinanların, Ebussuudların, Bakilerin âlimlerin, ariflerin hüner sahiplerinin devri 16. yy.
Zaman: Bulunduğu asra damgasını vurabilecek güçte birkaç şairin aynı kavşakta buluştuğu; Bâkîlerin, Zâtîlerin, Taşlıcalı Yahyaların, Hayalî Beylerin; Hayretîlerin, Usulîlerin ve daha nicelerinin şiir okyanusundan inciler çıkardığı zaman.
Ve Fuzûlî; Bağdat'tan kopardığı feryadı, İstanbul'a ve bütün cihana duyurmak isteyen ancak Kerbela ve Necef'den ayrılamayan mütevazı şair. İstanbul aşkı ile her ateşe kanat vuran pervane.
Bu roman; Fuzûlî ekseninde 16. yüzyılın muhtasar bir panoramasıdır.
