Merdivenlerden çıkarken dizlerindeki, korkunun vermiş olduğu titremeyi ve güçsüzlüğü hissedebiliyordu. Kalbi ise daha bir hızlı atıyor, nefesini yine soluk soluğa bırakıyordu. Kan, adeta hızla beynine vurmuştu. Patlayacak bir fıçı gibi, ve bir o kadar büyük bir heyecanla beş katı çıktı. Bu beş kat ona yirmi beş kat gibi gelmişti. Kapısının önüne geldiğinde eli titreyerek kapı anahtarını çıkardı ve deliğe soktu. Kapıyı açtı. İçerisi karanlıktı. Kapıyı kapamadan girişteki ışığı yaktı ve sonra kapıyı kapattı. Az önce bu ışık bir yanıp bir sönüyordu, şimdi ise normaldi. Yavaşça ve büyük bir korkuyla, karşısına bir sürpriz çıkacakmış gibi bekleyerek ve tedirgin bir şekilde odasına doğru ilerlemeye başladı. Çekmeceden anahtarı alarak hızla dış kapıya doğru koştu.
