Savaş ve açlık, Ahlaki İyileştirme tarafından dünyadan silinmişti. Artık barış ve refah zorunlu şeylerdi. Komiteleri, robot röntgenciler ve genç yandaşlar herkesin durumdan “memnun olduğundan” emin olmak için ellerinden geleni yapıyordu.
İnsanların belli sınırlar içinde düşünmesini sağlamak eğlence ve propagandanın çiçeği burnunda müdürü Allen Purcell’in işiydi. Ama Allen Purcell ahlak bekçilerinin hiç de hoşuna gitmeyen bir özelliğe sahipti: Mizah duygusuna!
PKD'den Orwell’in 1984’ü kadar korkutucu, bugün kadar yakın
bir geleceğin toplumsal eleştirisi.
