Uzun yıllar önce Azerbaycan'da bir yiğit vardı. Adı Ruşen Ali'ydi. Yani Ali'nin oğlu Ruşen. Ama ona herkes Köroğlu diyordu. Çünkü babası Nalbant Ali'nin gözleri görmüyordu. Bunun için ona hep körün oğlu, diyorlardı. Nalbant Ali, aksi mi aksi bir beyin, Hasan Bey'in yanında görevliydi. Onun atlarına bakıyordu. Nalbant Ali, yanına gelen ata şöyle bir dokunsun, hemen onun huyunu suyunu anlardı. Cinsini, yaşını hemen söyleyiverirdi.
