Şark Medreseleri, yasal zeminleri olmamasına rağmen, varlıklarını koruyabildikleri yerleşim bölgelerinde yaşayan insanların talep ve destekleriyle, sosyal ve kültürel dayanakları sayesinde günümüze kadar eğitim faaliyetlerini devam ettirmişlerdir. Bu bağlamda, bölge insanının din eğitim-öğretimine,ahlaki hayatına, edebiyatına, kültürel unsurlarına ve sosyal yapılanmasına belirgin bir şekilde etkide bulunmuş, toplumu yönetme ve yönlendirmede önemli bir yer almış ve ilmi mirasın korunmasına ciddi katkılar sunmuş bu kurumlar, toplumsal bir kurum olarak değerlendirilmeli ve tarihi bir kayıt altına alınmalıdır.
Elinizdeki eserde, Güneydoğu Medreselerinden hareketle şark Medreselerinin temel nitelikleri tespit edilmeyi çalışılmıştır. Bu çerçevede, söz konusu medreselerin terminolojik tanımları, kurumsal yapıları, idari organizasyonları, fiziki/bina yapıları, ekonomik kaynakları, günlük işleri, tatil günleri, sosyal aktiviteleri, eğitim-öğretimin temel unsurları olan eğitimcileri, öğrencileri, müfredatı ve okutulan eserleri, ders öğretim/öğrenim yöntem ve teknikleri, eğitim-öğretim dilleri,eğitim-öğretim süresi, mezuniyet törenleri ve medreselerin toplum ile ilişkileri gibi konular üzerinde durulmuştur.
